نخستین ها
کشف نخستین سیارهی بزرگ، گرم و مشتری مانند، به دور رشتهای از ستارگان، به نام۵۱* – پگاسی بی*؛ سال ۱۹۹۴میلادی (۱۳۷۳شمسی)
کشف نخستین سیارهی شبیه به مشتری، در صورت فلکی دب اکبر؛ سال ۱۹۹۶میلادی )۱۳۷۵شمسی)
Gliess-876b نخستین سیارهای که به دور یک کوتولهی سرخ، میچرخد؛ کشف در سال ۱۹۹۸میلادی (۱۳۷۷شمسی)
کشف نخستین سیاره که به دور کوتولهی قهوهای میچرخد؛ سال۲۰۰۴میلادی (۱۳۸۳شمسی)
کشف نخستین نشانهها از تشخیص جو روی یک سیاره؛ سال ۲۰۰۱میلادی (۱۳۸۰شمسی(
کشف نخستین سیارهی خاکی که جرم آن ۷٫۵برابر و هر سال آن، معادل دو شبانهروز زمین است؛ سال ۲۰۰۴میلادی (۱۳۸۳شمسی)
کشف پدیدههای جوی جالب از جمله وجود مولکولهای آب در جو برخی از سیارات (Gliess-587d یکی از این سیارات است که احتمال وجود حیات بر روی آن رد شد)؛ سال ۲۰۰۷میلادی )۱۳۸۶شمسی)
کشف نخستین منظومههای چندتایی و تصویربرداری از منظومهای سیارهای در نور مرئی؛ سال ۲۰۰۸میلادی (۱۳۸۷شمسی(
سرانجام انتظارها به سر رسید و فضاپیمایی اختصاصی به نام *کپلر* در سال ۲۰۰۹میلادی )۱۳۸۸شمسی( برای کشف سیارات فراخورشیدی به فضا پرتاب شد.
روشهای کشف سیارات فراخورشیدی
دانشمندان برای کشف سیارات فراخورشیدی، روشهای متفاوتی را به کار میگیرند که میتوان به این موارد اشاره کرد:
استفاده از ریز عدسیهای گرانشی که نور منحرف شده از ستاره در اثر گرانش جسمی پر جرم را متمرکز میکند و برای یافتن سیارات بسیار دور و کوچک و همچنین قمرهای آنها مناسب است.
استفاده از فناوریهای جدید طیفسنجی و ابزار اپتیک سازگار، که اثر سوسو کردن نور ستاره در اثر عبور از جو زمین را کاهش میدهد.
اثر دوپلر، که به این صورت بیان میشود؛ اگر سیارهای با جرم ناچیز، نسبت به ستارهاش، حول ستارهی مذکور بچرخد، مرکز جرم، تقریبا منطبق بر مرکز ستاره خواهد بود اما اگر سیاره نسبت به ستارهاش، جرم قابل ملاحظهای داشته باشد، هر دو حول مرکز جرم مشترکشان، خواهند چرخید. حال اگر صفحهی چرخش آنها را در راستای دید یک ناظر، فرض کنیم، ستاره به تناوب، از ناظر دور و به او نزدیک میشود. این پدیده که اثر دوپلر نامیده میشود، بر طیف دریافتی از ستاره، تاثیر گذاشته و وجود سیارهای پر جرم را حول ستاره نمایان میکند.