پیشینیان ابن هیثم سطح ماه را صیقلی میدانستند ولی ابن هیثم نشان داد که اگر سطح ماه صیقلی باشد و مانند یک آینه نور خورشید را منعکس کند آنگاه باید ما تصویر خورشید را در سطح ماه میدیدیم که اطرافش سیاه است. در واقع اگر ماه یک آینهی محدب باشد خورشید به صورت یک نقطهی بسیار پرنور در سطح ماه دیده خواهد شد. فرض کنید در یک اتاق تاریک تصویر یک چراغ قوه را در یک آینه ببینیم. اطراف آن تاریک خواهد. تصویر در آینههای محدب کوچکتر هم میشود بنابراین تصویر منبع نور به اندازهی کوچکی دیده خواهد شد.
ولی اگر ماه مثل اجسام کدر صیقلی نباشد و مانند آینه عمل نکند آنگاه تصویر خورشید در آن تشکیل نخواهد شد و تمام سطح ماه مثل هر جسم کدر دیگری توسط منبع نور روشن خواهد شد.