همه‌ی ما می‌دانیم سیارهی زهره هیچ قمری ندارد. اما گمانه‌زنی‌های علمی اخترشناسان در کنار شبیه‌سازی‌های انجام شده در ابَر رایانه‌ها از حقیقتی دیگر حکایت می‌کند. حکایتی که البته درستی آن همچنان مورد بحث است.
زهره سیاره‌ای است که سوی چرخش آن در جهت مخالف همه‌ی سیاره‌ها است و یک شبانه‌روزش اندکی بیش از یک سال آن طول می‌کشد. اگر ویژگی‌های جوّی زهره را نادیده بگیریم به خوبی نمایان است که این سیاره شباهت درخورتوجهی با زمین دارد. قطر آن حدود ۹۰درصد قطر زمین است و گرانش سطحیِ آن نیز فقط ۱ واحد از زمین کم‌تر است، مساحت کلِ سطح آن حدود ۹۰ درصد مساحت سطح زمین است و جرم آن نیزفقط ۱واحد از زمین کم‌تر است. از دید اخترشناسان این ویژگی‌های فیزیکی مشابه اتفاقی نبوده است. ابَر رایانه‌ها در شبیه‌سازی فرایند شکل‌گیری منظومه‌ی شمسی تولد نسبتاً مشابهی را برای این دو سیاره نمایش دادند. با وجود این تاریخچه‌ی نسبتاً مشابه امروزه هیچ قمری به دور سیارهی زهره نمی‌گردد.
فرضیهی دوبرخورد
بنابر این فرضیهی علمی در گذشته‌ای بسیار دور سیارهی زهره در تجربه‌ای مشابه زمین، مورد اصابت جسم بسیار بزرگی قرار گرفته است. اما در مورد زهره این برخورد آن‌چنان قوی بوده است که جهت چرخش این سیاره را تغییر داد. در نتیجه‌ی آن جرم در خورد توجهی از زهره جدا شده و تکه‌های آن به ورای جوّ سیاره پرت شد. در ادامه طی میلیون‌ها سال این تکه‌های سرگردان که هرکدام در مداری به دور سیاره زهره می‌گشتند با یکدیگر برخورد کرده‌اند، به یک جرم بزرگ تبدیل شده‌اند و به این ترتیب قمر سیاره زهره شکل گرفت. این رخ‌داد دقیقاً همان فرایندی است که منجر به شکل‌گیری _ماه_ قمر زمین شد اما ادامه‌ی کار سرنوشت دیگری را برای قمر زهره رقم زد. همان‌طور که گفته شد در نتیجه‌ی آن برخورد مهیب جهت چرخش سیارهی زهره تغییر کرد. این تغییر جهت چرخش برای زهره گران تمام شده است و به نوعی موجب بی‌ثباتی گرانشی قمرش در مدار شد. در نهایت قمر تازه تولد یافته به آهستگی _طی میلیون‌ها سال_به سوی سیارهی مادری‌اش سقوط کرد. به این ترتیب زهره با به آغوش کشیدن قمر خود دومین برخورد بزرگش را نیز تجربه کرد.
در خصوص قمر گمشده‌ی سیارهی زهره فرضیهی دیگری نیز مطرح شده است. که اشاره به آن از حوصله‌ی این مقاله خارج است. در اشاره‌ای کوتاه می‌توان گفت بر اساس این فرضیه سیارهی زهره در گذشته‌ای دور چند قمر داشته است که در نتیجه‌ی تعاملات و اختلالات گرانشی با خورشید کم‌کم از سیاره دور و ربوده شده‌اند. یکی از سیارک‌هایی که اخترشناسان به آن مشکوک هستند سیارک «۲۰۰۲ ۶۸ VE» است که البته امروز در مداری متفاوت با خروج از مرکز زیاد (بیضویِ کشیدهای) در نزدیکی‌های زهره به دور خورشید می‌چرخد. این سیارک در تشدید مداری «۱:۱» با زهره قرار داد.
